అప్రైసల్ వద్దు, వస్తున్నదే ముద్దు

మొన్న ఉదయాన్నే అప్రైసల్ డిస్కషన్ కి  మా మేనేజర్ సుబ్బారావ్ పిలవగానే ఉత్సాహంగా మీటింగ్ రూమ్ లోకి వెళ్ళాను . 

నేను - డిస్కషన్ ముందు

"పవన్, ఈ ప్రాజెక్ట్ లో గత సంవత్సర కాలంలో నీ అచీవ్మెంట్ గురించి చెప్పు" అని అడిగాడు మా సుబ్బారావ్ (మేనేజర్). 

సీ మిస్టర్ సుబ్బారావ్, సైరా ప్రాజెక్ట్ సురేందర్ రెడ్డి చేతికి వెళ్ళినప్పుడు ఇతను హేండిల్ చేయగలడా అని అందరూ సందేహించినట్లే, ఈ ప్రాజెక్ట్ మొదలైనప్పుడు చాలా మంది 'పవన్ ఇంత కాంప్లికేటెడ్ ప్రాజెక్ట్ కంప్లీట్ చేయగలడా?' అని అనుమాన పడ్డారు.  అందరి నోళ్ళు మూయించేలా నేను ఈ ప్రాజెక్ట్ లో పొడిచేసాను, దంచేసాను, రుబ్బేసాను, ఉతికి ఆరేశాను, ఒక్క ముక్కలో చెప్పాలంటే ప్రాజెక్ట్ మొత్తాన్ని ఒంటి చేత్తో నిలబెట్టాను. ఇంతకంటే అచీవ్మెంట్ ఇంకేం కావాలి అన్నాను సినిమా సక్సెస్ అయిన తర్వాత జరిగిన అభినందన సభలో హీరోలా రెట్టించిన ఉత్సాహంతో. 

నా ఉత్సాహం మీద నీళ్లు చల్లేస్తూ "అభినందన్ గురించి నీకేం తెలుసు?" అన్నాడు. 

మన టీం లో అలాంటి పేరు ఎప్పుడూ వినలేదే?

టీం లో కాదు టీవీ లో చూసి ఉంటావ్ గా అతన్ని.

అతనెందుకు తెలీదు సర్, మన దేశం పరువు నిలబెట్టిన వీర సైనికుడు.

మరి దేశ పరువు నిలబెట్టిన అతనిది గొప్ప అచీవ్మెంట్ అనుకుంటున్నావా? లేక ప్రాజెక్ట్ ని ఒంటి చేత్తో నిలబెట్టిన నీదా?

ముమ్మాటికీ అతనిదే?

మరి నీది అసలు అచీవ్మెంట్ కానే కాదని ఒప్పుకున్నట్లేగా?

నేనొప్పుకోను, అయినా మోకాలికి బోడి గుండుకి ముడిపెడతారేంటి?

అదే కదా మేనేజర్ మొదటి క్వాలిఫికేషన్, అది లేకే నువ్వలా ఉండిపోయావ్ నేనిలా మేనేజర్ లా ఎదిగిపోయా. 

అది కాదు సుబ్బారావు గారు, ఎప్పుడో మా అమ్మాయి పుట్టక ముందు నుంచి ఇస్తున్న శాలరీ ఇది, మా అమ్మాయి పెరిగిపోయింది కానీ, నా శాలరీ మాత్రం ఒక్క సెంట్ కూడా పెరగలేదు. అంతెందుకు విజయ్ దేవరకొండ నిక్కర్లు వేసుకునే వయసులో నేను ఈ కంపెనీ లో చేరాను. ఇప్పుడతను అవే నిక్కర్లు, చొక్కాలు తన బ్రాండ్ నేమ్ తో అమ్ముకునే స్థాయికి ఎదిగాడు, నేనేమో ఒక్క ప్రమోషన్ కూడా లేకుండా అదే పొజిషన్ లోనే ఉన్నాను. కరెక్ట్ గా చెప్పాలంటే చిరంజీవి సినిమాలు ఆపేసినప్పడు చేరాను నేనీ కంపెనీలో. ఇప్పుడాయన 150,151 వ సినిమా కూడా పూర్తి చేసి 152 వ సినిమా మొదలుపెట్టాడు, నేనేమో ఏ శాలరీతో ఈ కంపనీలో నా ప్రయాణం మొదలెట్టానో అక్కడే ఆగిపోయాను. 

శాలరీ, ప్రమోషన్ అని అంటున్నావ్ గానీ, యెంత శాలరీ పెంచినా మనిషికి సంతృప్తి అనేది ఉండదు పవన్, సరే సంతృప్తికి డెఫినిషన్ ఇవ్వు ముందు, తర్వాత ఆలోచిద్దాం.

నెక్స్ట్ వీక్ నుంచి నేనుండే ఇంటికి వీక్లీ రెంట్ పది డాలర్స్ పెరుగుతోంది  అంటే నెలకు 40 డాలర్లు, కనీసం ఆ మాత్రం శాలరీ పెరిగితే అదే తృప్తి, సంతృప్తి అన్నాను ఒక సారి.

మరీ ఎక్కువ ఆశిస్తున్నావ్, ఫ్యూచర్ లో లోకేష్ బాబు C.M అవ్వచ్చు, పాల్ P.M అవ్వచ్చు,  అంతెందుకు పవన్ కళ్యాణ్ మళ్ళీ సినిమాలు మొదలెట్టచ్చు గానీ ఇది జరగడం అసాధ్యం. వేరే ఏదైనా చెప్పు. 

ఇప్పుడు నేను ఆఫీస్ కు సైకిల్ లో వస్తున్నానుగా, కనీసం దాని మైంటెనెన్సు ఖర్చులు 20 డాలర్లు వస్తోంది, కనీసం ఆ మాత్రం నెలకు పెరిగితే సంతృప్తి .

ట్రైన్లోనే, బస్సు లోనో వస్తే కనీసం 120 డాలర్లు అవ్వుద్ది, కాబట్టి ఇంకా నువ్వు డబ్బులు మిగిలిస్తున్నావ్. ఇంకోటి చెప్పు.

కనీసం బయట కాఫీ తాగాలంటే 5 డాలర్లు ఖర్చు అవుతుంది, ఆ మాత్రం నెలకు పెరిగితే... 

థూ! సిగ్గుండాలయ్యా, 5 డాలర్లు పెరిగితే మాత్రం సిగ్గు లేకుండా ఎవరితో మాత్రం ఎలా చెప్పుకుంటావ్ 5 డాలర్లు పెరిగిందని.

అర్థమైంది మహానుభావా, ఈ సారి కూడా పెరగదు అనేగా.

అంతేగా! అంతేగా! కాబట్టి 'అప్రైసల్ వద్దు, వస్తున్నదే ముద్దు' అని  అనుకో.

మరి ప్రమోషన్?

సంపూర్ణేష్ బాబు రేంజ్ మహేష్ బాబు రేంజ్ ని దాటొచ్చు అంతెందుకు మోహన్ బాబు కొడుకులు కూడా స్టార్ హీరోలు అవ్వచ్చు గానీ ... 

మళ్ళీ అర్థమైంది మహానుభావా, ఈ మాత్రం దానికి ఈ తొక్కలో డిస్కషన్ ఎందుకు సుబ్బారావ్ గారు.

ఫార్మాలిటీ అమ్మా ఫార్మాలిటీ, ఫాలో అవ్వాలి. పద డిస్కషన్ అయిపోయింది.

అపజయం ఎరుగని రాజమౌళిలా ఠీవీగా మీటింగ్ రూమ్ లోకి వెళ్ళిన నేను పరాజయానికి కేరాఫ్ అడ్రస్ గా మిగిలిపోయిన మెహర్ రమేష్* లా మీటింగ్ రూమ్ లోంచి బయటపడ్డాను.

నేను - డిస్కషన్ తర్వాత

పోస్ట్ పెద్దది అవుతోంది మిగతాది తర్వాత పోస్ట్ లో కంటిన్యూ చేస్తా.

P.S: మెహర్ రమేష్ గురించి తెలియని వాళ్ళు 'శక్తి', 'షాడో' లాంటి సినిమాలు చూడండి, జన్మలో అతని పేరు మర్చిపోలేరు.

మేమింతే! ఈ జన్మకి చిరంజీవి ఫాన్స్ గానే ఉండిపోతాం

చొక్కాదేముంది  చినగనీ , మన చిరంజీవి సినిమా టికెట్స్ దొరికాయి చాలు. 

ఎప్పుడు చూడు చిరంజీవి, చిరంజీవి అంటూ సినిమాలేనా, చదివేది ఏమైనా ఉందా?

ఈ సారి తిరణాలకు భలే జనం వచ్చినారు, ఏదో చిరంజీవి సినిమాకి వచ్చినట్లు.  

మనూర్లో వాడొక్కడే చిరంజీవిని చూసొచ్చాడు, అందుకే అంత బడాయి వాడికి. 

చిరంజీవి తర్వాత , ముందు బాగా చదువుకో రేపు నువ్వు పెద్దయ్యాక కూడెట్టేది  అదే. 

నేను పెద్దయ్యాక చిరంజీవితో ఒక సినిమా తియ్యాల.

ఇలాంటి మాటలు బాగా విన్న జనరేషన్ మాది.  ఆ జనరేషన్ లో స్కూల్ లో ఎవడన్నా చిరంజీవి ఫ్యాన్ కాదు అని తెలిస్తే వాడికి సినిమా పిచ్చి లేదని అర్థం, వేరే హీరో ఫాన్స్ లేరని కాదు గానీ, వారిని వేళ్ళ మీద లెక్కట్టచ్చు.   

అప్పుడు మొదలైన చిరంజీవి అనే మత్తు ఇప్పటికీ వదల్లేదు. ఇప్పటికీ T.V లో చిరంజీవి పాట వస్తుంటే యెంత ముఖ్యమైన పనున్నా ఆ పాట చూసి కానీ కదలను. ఆ పాటలో శ్రీదేవి ఉంటే  చిరంజీవి మీద నుంచి చూపు కాస్త మళ్లుతుందేమో కానీ వేరే హీరోయిన్ ఉంటే కాన్సంట్రేషన్ మొత్తం మా బాస్ మీదే.  

అలాంటి మా బాస్ ఇప్పటికీ హీరో అంటే చెప్పుకోవడానికి మాకు ముఖ్యంగా నాకు కొద్దిగా అసహనంగా ఉంది, వద్దులే అసహనం అనే మాట వింటే మనోభావాలు గట్రా దెబ్బ తినే అవకాశాలు ఉన్నాయి కాబట్టి ఎబ్బెట్టుగా ఉంది అని అంటాను ఎందుకంటే ఈ  వయసులో ఇంకా డ్యూయెట్స్ పాడుతూ హీరో ఏమిటి అని? కాకపోతే ఆయన వయసుకు తగ్గ పాత్రలైతే హుందాగా ఉంటుంది అని ఎప్పుడూ అనుకుంటూ ఉండేవాడిని. ఇప్పుడు సైరా (తన వయసుకు కాస్తో కూస్తో తగ్గ పాత్రే అనుకుంటున్నా, ఏ మగధీరో, బాహుబలో అనకుండా) అంటూ వస్తున్నాడు కాబట్టి ఆ ఇబ్బంది లేదు. 

గత రెండు రోజులుగా ఏ ఇద్దరు మిత్రుల మధ్యన సంభాషణ మొదలైనా సైరా కి వెళ్తున్నావా అని మాట్లాడుకోవడం వింటూనే ఉన్నాను. తెలుగులో తన తరం హీరోలు ఈ తరం హీరోలతో పోటీ పడలేక వెనకబడి పోతుంటే మా బిగ్ బాస్ మాత్రం ఇప్పటికీ 'సై' రా అంటూ 'వయసైపోయినంత మాత్రాన కొదమ సింహం గడ్డి తినడం మొదలెట్టదు, రికార్డుల వేట కొనసాగిస్తూనే ఉంటుంది బాక్సులు బద్దలయ్యేలా' అని ఈ తరం హీరోలకు ఛాలెంజ్ విసురుతున్నారు అరవయ్యేళ్ళ మా చంటబ్బాయ్. 

మధ్య మధ్య కాస్త ఫెయిల్యూర్స్ ఎదుర్కొన్నా రాజా విక్రమార్కలా తన ప్రయత్నాలు మాత్రం ఎప్పుడూ ఆపకుండా మళ్ళీ బౌన్స్ బ్యాక్ అవుతూ వచ్చారు అందుకే అనొచ్చు బాస్ ఈజ్ ఆల్వేస్ బాస్ అని. సినిమాల్లో అందరివాడు అనిపించుకుని రాజకీయాల్లో మాత్రం ది జంటిల్మెన్ అని అనిపించుకోలేకపోవడం కాస్త వెలితిగా అనిపిస్తుంది. 

అడవికి రారాజు మృగరాజు అయితే తెలుగు సినిమా ప్రపంచంలో మగ మహారాజు మా హీరో.  రిక్షావోడైనా, గ్యాంగ్ లీడర్ లైనా, ముఠామేస్త్రి లైనా, ఆఖరికి  హిట్లర్ లాంటి వారైనా ఆయన్ను తెర మీద చూసి జై చిరంజీవా అని జేజేలు కొడుతూ మిమ్మల్ని ఎప్పటికీ తెర మీదే చూడాలని ఉంది అన్నయ్య  అని మైమరచి పోతారు.    

మొన్నటికి మొన్న 150 వ సినిమాతో విజేత అనిపించుకుని ఇప్పటికీ ప్రేక్షకుల గుండెల్లో ఆయనే  ఖైదీ గా నిలిచిపోయారని నిరూపించారు. ఇప్పుడీ 151 వ సినిమా కూడా మా చక్రవర్తి కీర్తి కిరీటం లో మరో  కలికితురాయిగా చేరుతుందని మా చిరంజీవి అభిమానుల అభిలాష. ఇల లోని ఈ విజయాలన్నీ అక్కడి ఇంద్ర లోకం నుంచి స్వర్గీయ అల్లు రామలింగయ్య గారు చూసి  మా అల్లుడా! మజాకా! అని మరో సారి పొంగిపోవాలి.   

మా కరడు కట్టిన చిరంజీవి అభిమాని ఖాసీం కి మాట ఇచ్చినట్లు ఈ సినిమా రిలీజ్ మొదటి రోజు చూడటం లేదు. చిరంజీవి ఫాన్స్ ఎవరైనా ఇది చదువుతూ ఉండి ఉంటే కాస్త ఊపిరి పీల్చుకోండి. కాకపోతే సీట్స్ ఇంకా ఖాళీ ఉన్నాయ్ కాబట్టి ఎప్పుడైనా బుక్ చేసుకోవచ్చు. 

సైరా కి పోటీ అంటున్న హిందీ సినిమా 'వార్' పరిస్థితి ఇంతకంటే ఘోరంగా ఉంది. దిక్కుమాలినన్ని సీట్స్ ఖాళీ ఉన్నాయి. ఏది హిట్ అవుతుంది అనేది తర్వాత విషయం, క్రేజ్ విషయంలో యూత్ హీరోలతో పోటీ పడగలుగుతున్నాడు అని మాత్రం చెప్పొచ్చు. 

ముసలోడికి ఇప్పుడు సైరా లాంటి సినిమా అవసరమా? ప్రభాస్ లాంటి మంచి ఫిజిక్ ఉన్న హీరో అయితే బాగుండు అనేవాళ్ళు అంటూనే ఉంటారు. మాకు అవేమీ పట్టవు, ప్రభాస్, మహేష్ మాకొద్దు.  మేమింతే! చిరంజీవి అనే మత్తు వదలదు అదంతే , మేమింతే. ఈ జన్మకి చిరంజీవి ఫాన్స్ గానే ఉండిపోతాం మా ప్రాణాలు పోయేదాకా. మంచికో, చెడుకో కొందరికి తాగుడు, జూదం అంటూ ఏదో ఒక వ్యసనం ఉంటుంది మాకూ చిరంజీవి అనే వ్యసనం ఉంది, అదలానే ఉండిపోనీ నష్టమేముంది. 

ఏంటి డాన్స్ నేర్చుకుంటావా? వీడో పెద్ద చిరంజీవి మరి, డాన్స్ నేర్చుకుంటాడట మొహం చూడు. 

అవును మరి డాన్స్ గురించి ఎవరైనా అంటే మా చిరంజీవే గుర్తొస్తాడు ఇప్పటికీ, ఎప్పటికీ. ఆయనొక మాస్టర్ పీస్, డాన్స్ లో ఆ గ్రేస్, స్టైల్ మరెవరికీ లేదు, రాదు.  

ఏంటో ఈ వెర్రి "సినిమా హీరోలకి అభిమానులు" అట? వాళ్ళేం సాధించారని అదంతా దర్శకుల గొప్పతనం? అనే వాళ్ళు అననీ. ఒక సామాన్యుడు ఈరోజు కొన్ని కోట్ల మంది తన గురించి మాట్లాడుకునేలా చేసాడంటే ఆ స్వయంకృషి విలువ సామాన్యం కాదు, ఆ కష్టపడే తత్త్వం ఆదర్శంగా తీసుకుంటే మనమూ అద్భుతాలు సృష్టించచ్చు... 

సృష్టించచ్చు ... అంటూ చచ్చు మాటలెందుకూ చచ్చే లోగా మనమూ అద్భుతాలు సృష్టిద్దాం.