29, డిసెంబర్ 2016, గురువారం

డిసెంబర్ నెల కబుర్లు

వచ్చీరాని మాట వరహాల మూట అన్నట్లు ముద్దు ముద్దు గా ముద్ద ముద్ద గా మాట్లాడటం మొదలెట్టాడు మా బుడ్డోడు. ఊరీ ఊరని ఊరగాయ లాగా వచ్చీరాని మాటలతో వాడు మాట్లాడుతుంటే ముచ్చటేస్తోంది. మునుపు ఆస్తమానూ చేతి వేళ్ళు నోట్లో పెట్టుకునేవాడు ఇప్పుడు కొంత ఇంప్రూవ్మెంట్ కనిస్పిస్తోంది చేతి వేళ్ళు పెట్టుకోవడం మానేసి అందుతున్నాయి కదా అని కాలి వేళ్ళు పెట్టుకుంటున్నాడు :)

క్రిస్మస్ సందర్బంగా మా బుడ్డోడిని ఇదిగో ఇలా శాంటా గా మార్చేశాము. 


మొన్నా మధ్య అనుకోకుండా 'అప్పట్లో ఒకడుండేవాడు' సినిమా పాటలు విన్నాను, చాలా బాగున్నాయి పాటలు. థాంక్స్ టు ది మ్యూజిక్ డైరెక్టర్ సాయి కార్తీక్ ఫర్ ది బెస్ట్ ఆల్బం. ఆ సినిమా కాన్సెప్ట్ కూడా వెరైటీ గా ఉంది, ఈ వారం రిలీజ్ అవుతోందని తెలిసి వెళదాం అని అనుకున్నాను కానీ ఇక్కడికి తీసుకురాలేదు. ఇక్కడికి కాస్త పెద్ద హీరోల సినిమాలు మాత్రమే తెస్తారు. కానీ అప్పుడప్పుడు "పెళ్లిచూపులు" లాంటి మంచి సినిమా కూడా సిడ్నీ లో ప్రదర్శిస్తారు.  

ఒక సీనియర్ సిటిజెన్ గారి సినిమా రాబోతోంది సంక్రాంతికి. అప్పుడే 3 పాటలు కూడా రిలీజ్ చేశారు. ఒక మెలోడీ సాంగ్ తప్పితే మిగతావన్నీ మాస్ మసాలా సాంగ్ లే. 'అమ్మడూ లెట్స్ డూ కుమ్ముడు' పాట లో అయితే ఆ సీనియర్ సిటిజెన్ గారిని 'పిల్లడూ' అని సంబోధించడం నవ్వొచ్చే విషయమే. దేవిశ్రీ దానిని జనతా గారేజ్ సినిమాలో ఎన్టీఆర్ కు వాయించాలనుకున్న పాట అట. 

ధృవ సినిమాకు వెళ్ళినప్పుడు టైటిల్ సాంగ్ లో 'ఐ హావ్ ఎ డ్రీం' అని ఒక నాయకుడు స్టేజి మీద మాట్లాడటం చూపిస్తారు. ఎవరతను అని ఫ్రెండ్స్ ని అడిగాను కానీ తెలియదని చెప్పారు ఆ తర్వాత గూగుల్ లో వెదుకుదాము అనుకున్నాను కానీ మర్చిపోయాను.  నిన్న ఒక న్యూస్ పేపర్ లో లీడర్స్ గురించిన ఆర్టికల్ చదివినప్పుడు relate చేసుకోగలిగాను అతను అమెరికన్-ఆఫ్రికన్ హక్కుల కోసం పోరాడిన ఉద్యమ కారుడు మార్టిన్ లూథర్ కింగ్ జూనియర్ అని, నోబెల్ శాంతి బహుమతి గ్రహీత కూడా అని. ఆ ఆర్టికల్ లో అలాంటి లీడర్ల పక్కన మన రాజన్న(రాజ శేఖర్ రెడ్డి) కు కూడా చోటిచ్చారు. ఈ పాటికే మీకు అర్థం అయి ఉంటుంది అది ఏ పత్రికో. 

'అమ్మ' కు భారత రత్న, నోబెల్ శాంతి బహుమతి ఇవ్వాలని కొంత మంది డిమాండ్ చేస్తున్నారట. మన 'అన్న' గారు చనిపోయినప్పుడు కూడా భారత రత్న ఇవ్వాలని డిమాండ్స్ వినపడ్డాయి గాని ఆ తర్వాత ఎవరూ పట్టించుకోవడం లేదు.  ఓట్ల అవసరం పడ్డప్పుడు మాత్రం మన బాబు గారు ఈ డిమాండ్ వినిపిస్తారు. చూడాలి మరి భారత రత్నజయలలిత గారికి కట్టబెడతారో లేదో. 

సిడ్నీ లో ఒపేరా హౌస్ దగ్గర న్యూ ఇయర్ సెలబ్రేషన్ సందర్బంగా ఫైర్ వర్క్స్ అద్భుతంగా ఉంటాయి. అది చూడాలనుకునే వాళ్ళు జంకాణాలు, కావలసిన డేరాలు, పేకముక్కలు తీసుకొని తెల్లవారు జాము నుంచే ప్లేస్ రిజర్వు చేసుకుంటారు . ఈ సారి ఆ సెలెబ్రేషన్స్ చూడాలి అనుకుంటున్నాం  చూడాలి ఇద్దరు పిల్లలతో వెళ్లి చూడటం వీలవుతుందో లేదో. 

22, డిసెంబర్ 2016, గురువారం

వైద్యుల దస్తూరి

ఇండియా వెళ్లినప్పటి కబుర్లలో భాగమైన ఊరికొచ్చిన/ఉరికొచ్చిన  ఉత్సాహం - తిరిగొచ్చిన బాల్యం కి తర్వాతి పోస్ట్ ఇది.

ప్రతి సారీ ఆస్ట్రేలియా నుంచి ఇండియా వచ్చినప్పుడల్లా వాతావరణ మార్పు వలన జ్వరం  వస్తూ ఉంటుంది మా పాపకు.  అందుకే ముందు జాగ్రత్తగా మందులు ఇక్కడి నుంచే తీసుకెళ్తుంటాము.

ఈ సారి ఇండియా వెళ్ళినప్పుడు కూడా జ్వరం వచ్చింది, దాంతో పాటు వాంతులు కూడా మొదలయ్యాయి  సరేలే కక్కే బిడ్డలే కదా దక్కేది అని మొదట్లో సరిపుచ్చుకున్నాము కానీ ఆ తెచ్చుకున్న మందులు మూడు రోజులు వాడినా తగ్గకపోయేసరికి గుడ్డి కంటే మెల్ల మేలు కదా అన్నట్లు  మందుల వాడటం కంటే డాక్టర్ దగ్గరికి వెళ్లడం మంచిది అని అనుకున్నాము.  ఏ మొగుడు లేనప్పుడు అక్క మొగుడే గతి అన్నట్లు దగ్గర్లో ఉన్న ఒకే ఒక డాక్టర్ దగ్గరికి తీసుకెళ్ళాము.

సినిమా రిలీజ్ మొదటి రోజు లాగా హాస్పిటల్ కూడా జనాలతో కళ కళ లాడుతోంది దానికి తగ్గట్లు గల్లా పెట్టె కూడా గల గల మంటోంది .ఆ హాస్పిటల్ ని  అంత మంది జనాలని చూసి జడుసుకొని ఏడుపు మొదలెట్టేసింది.

మందులతో తగ్గిందో మాములుగా తగ్గిందో తెలీదు గానీ రెండు సార్లు ఆ హాస్పిటల్ చుట్టూ తిరిగేసరికి మా పాపను జ్వరం వదిలేసింది  కానీ ఈ లోగా మా బుడ్డోడు కాస్త డల్ అయ్యాడు, జ్వరం రాలేదు కానీ కళ్ళు ఎర్రగా మారిపోయాయి. తినడం , పాలు తాగడం మానేసాడు. వీడిని కూడా అదే డాక్టర్ దగ్గరికి తీసుకెళ్తే  అచ్చంగా యే మందులైతే మా పాపకు రాసిచ్చాడో అవే మా బుడ్డోడికి రాసిచ్చాడు. ఆ తర్వాత కొంత మంది ద్వారా ఆ డాక్టర్ గురించి విన్నదేమిటంటే 'పిడుక్కీ, బియ్యానికి, తలంబ్రాలకూ, తద్దినాలకూ అన్నిటికీ ఒకే మంత్రం' వేసే రకమని,  అలాగే యే ప్రాబ్లెమ్ తో ఆ హాస్పిటల్ కు వెళ్లినా అవసరం ఉన్నా లేకపోయినా వాళ్ళ ల్యాబ్ లో మన రక్తం సమర్పించుకోవలసిందేనని.  


డాక్టర్  ప్రిస్క్రిప్షన్ లో ఉండే RX కి అర్థం 'రియాక్షన్ ఇస్తే మాకు సంబంధం లేదని' ఫన్నీ గా అంటారు కొందరు.

మొగుడు రాసిన లెటర్ ను మెడికల్ షాప్ వాడి దగ్గరకు వెళ్లి చదివించుకు వస్తుందట డాక్టర్ గారి భార్య. డాక్టర్ల కొక్కిరి బిక్కిరి చేతిరాతల గురించి expire అయిన ఒక పాత జోక్ ఇది. ఇప్పట్లో ఎవరూ చేతితో లెటర్ రాయడాలు లాంటివి చెయ్యట్లేదు కాబట్టి ఇది expire అయినా జోక్ కిందే లెక్క. 

వైద్యుడు పెదవి విరిస్తే 'నారాయణ నారాయణ' అంటూ రోగిని హరి చరణాల వద్దకు సాగనంపాల్సిందే కాబట్టి 'వైద్యో నారాయణో హరి' అన్నారని మరికొందరి తమాషా తాత్పర్యం. 

దేవుడి తలరాత లాగే అర్థం కానిది వైద్యుల దస్తూరి కనుక వైద్యుడు కూడా దేవుడితో సమానం అంటారు మరికొందరు తమాషాకి. 

అసలు ఆ రాతను వాళ్ళకు అనుగ్రహించింది రాక్షస రాజు విభీషణుడు అని చిన్నప్పుడు విన్న కల్పిత కథ కాస్త అటూ ఇటుగా రాసాను చదవండి . 

రామ రావణ యుద్హం ముగిసి హీరో చేతిలో విలన్ చనిపోయాక, అంత వరకూ క్యారెక్టర్ ఆర్టిస్ట్ లాంటి విభీషణుడు లంక కు హీరో అవుతాడు. కాసిన్ని రోజులకు  విభీషణుడికి విపరీతమైన కడుపు నొప్పి మొదలవుతుంది. దాన్ని లొంగదీయడం లో రాజ వైద్య బృందం విఫలమవుతారు. 

రాముడి సిఫారసుతో హనుమాన్ గారి ద్వారా సంజీవిని పర్వతం తెప్పించుకోమని కొందరు సలహా ఇస్తే, సరేలే మరీ ప్రాణాల మీదకి వస్తే అప్పుడలా చేద్దాం అని అనుకొని ఫారిన్ డాక్టర్స్ ఎవరైనా ఉన్నారేమో అని ఎంక్వయిరీ చేస్తే మహారాష్ట్ర లో ఎలాంటి కడుపు నొప్పి నైనా తగ్గించగలిగే  వైద్యుడొకడు ఉన్నాడని తెలిసి రాత్రికి రాత్రే మంచం తో సహా అతన్ని కిడ్నాప్ చేసుకొచ్చేస్తారు.

లంకలో తెల్లారింది ఆ మరాఠీ వైద్యుడికి. ఇక తన బ్రతుకు తెల్లారినట్లే అనుకున్నాడు ప్రాణ భయంతో. ఎలాగైతేనేం కొద్దీ రోజుల్లోనే కడుపు నొప్పి పోగొట్టేసాడు తన మందులతో. దాంతో విభీషణుడు అతనిని సన్మానించి, తనకి తెలిసింది, ఆ వైద్యుడికి తెలియనిది అయిన విద్యనొకదానిని బహుమతి గా ఇవ్వాలనుకొని రాక్షస లిపిని అతనికి ఉపదేశించాడు.  ఆ తర్వాత  ఆ రాక్షసలిపి మిగతా వైద్యులకు సంక్రమించిందట.

మా పాపను రెండు సార్లు హాస్పిటల్ కు తీసుకు వెళ్ళినందుకే కన్సల్టేషన్ ఫీజ్, బ్లడ్ టెస్ట్ , మెడిసిన్స్ అని 5000 దాకా ఖర్చు తేలింది. మరి జయలలిత గారికి 70 రోజులకు అపోలో హాస్పిటల్ లో ఉన్నందుకు గాను అన్ని ఖర్చులు కలిపి 6 కోట్లే అయింది అంటే బాగా చీపే మరి చెవిలో పువ్వులు పెట్టించుకోవడానికి రెడీ అయితే.

కార్టూన్ గూగుల్ సౌజన్యంతో. 

11, డిసెంబర్ 2016, ఆదివారం

చూశా చూశా చూశా .. ధృవ సినిమానే సినిమానే




గబ్బర్ సింగ్, బ్రహ్మోత్సవం లాంటి రెండు జండూబామ్ సినిమాల తర్వాత మళ్ళీ పెద్ద సినిమా అదీ థియేటర్ లో అంటే భయం వేసింది కానీ ఏదో కాస్త వెరైటీ గా ఉంటుందని అంటున్నారుగా అని ధృవ సినిమా కు టికెట్స్ బుక్ చేసుకున్నాను. తని ఒరువన్ అనే తమిళ పడం కి ఇది రీమేక్ అని తెలిసినప్పటి నుంచి తని ఒరువన్ మూవీ నా దగ్గర ఉంది కావాలంటే చూడు అని నా తమిళ మిత్రుడు ఎంతగా టెంప్ట్ చేసినా చూడకుండా కంట్రోల్ చేసుకున్నాను. ఏమైనా మన భాషలో చూస్తే అదో ఆనందం.

శనివారం షో కి శుక్రవారం టికెట్ బుక్ చేస్తున్నప్పుడు కూడా చాలా వరకు ఖాళీ గా ఉన్న సీట్స్ నన్ను వెక్కిరించాయి కానీ శనివారం ఉదయానికి కంప్లీట్ గా సోల్డ్ అవుట్ అయినట్లు చూడగానే సినిమా మీద కాస్త ఇంటరెస్ట్ కలిగింది. ఆ తర్వాత రెండు ఎక్స్ట్రా షోస్ కూడా వేస్తున్నట్లు తెలిసింది. పవన్ కళ్యాణ్, మహేష్ బాబు సినిమాలకు  తప్పితే రామ్ చరణ్ సినిమాలకు జనాలు మరీ అడ్వాన్స్ బుకింగ్స్ చేసుకోరు ఇక్కడ.  

ఈ నగరానికి ఏమైంది అనే సోది లేకుండా సినిమా మొదలైంది మా 14 నెలల బుడ్డోడి ఏడుపుతో పాటు. వాడికి ఒక చోట ఖాళీగా కూర్చోవడం అంటే నచ్చదు. ఇది మేము ఊహించిందే కాబట్టి ఒక చాకొలేట్ ఇస్తే ఏడుపును మొదటి పాట అయ్యేవరకు ఆపుకున్నాడు.  ఈ సారి కాసింత పాప్ కార్న్ ఇచ్చి వాడి ఏడుపును రెండవ పాట అయ్యేవరకు ఆపగలిగాము. ఇక మా దగ్గరున్న అస్త్రశస్త్రాలు అయిపోయాయని కనికరించి వాడే నిద్రలోకి జారుకున్నాడు. 

ఈ తెలుగు సినిమాకు ఏమైంది అసలు మూడవ పాట రాకుండానే ఇంటర్వెల్ ఎలా పడుతుంది అనుకోగానే ఇక ఇంటికి వెళదామా నాన్నా అంది మా పాప పాపం సినిమా అయిపోయిందనుకొని. ఇష్టం లేకపోయినా సైలెంట్ గా కూర్చొని సినిమా చూస్తుంది మా నాలుగేళ్ల పాప, చిన్నప్పటి నుంచి అంతే మెతక, మా బుడ్డోడి లాగా రెబెల్ కాదు పాపం. 

ఇక సినిమా గురించి చెప్పాలంటే ఓవరాల్ గా నచ్చింది, హీరో హీరోయిన్ల లవ్ ట్రాక్ తప్ప. హీరోయిన్ I.P.S ట్రైనింగ్ లాంటివి మధ్యలో వదిలేయడం లాంటి సిల్లీ థింగ్స్ నచ్చలేదు. పైగా ఒక సీన్ లో ఫింగర్ ప్రింట్ ఎక్స్పర్ట్ లాగా టకా టకా ఏమేమో చేసేస్తుంది, I.P.S ట్రైనింగ్ వదిలేసిన తర్వాత మరి అలాంటి కోర్స్ ఏమైనా చేసిందేమో మరి. ఇలాటి లోపాలు బొచ్చెడు ఉన్నాయి కానీ 'లాజిక్ ఎండ్స్ వెన్ ది మూవీ బిగిన్స్'  అంటారు కాబట్టి ఇలాంటి వాటిని పట్టించుకోవద్దు.  

మూవీ స్టార్టింగ్ లో 'నాకు ధృవ స్ఫూర్తి అని, అతనిచ్చిన వాచ్ చూపించి' నవదీప్ పొగిడినప్పుడు అనవసరంగా హీరో పాత్రను, గొప్పదనాన్ని ఎలివేట్ చేయడానికి ఒక సీన్ రాసుకున్నారు అనుకున్నాను కానీ, ఇంటర్వెల్ తర్వాత ఆ వాచ్ కొక పర్పస్ పెట్టినప్పుడు మాత్రం ఆ సీన్ వృధా కాలేదనిపించింది. 'ఒక సీన్ లో తుపాకీ చూపిస్తే ఆ సినిమా అయిపోయేలోగా ఆ తుపాకీ ని వాడి తీరాలి' అనే సినీ సూత్రాన్ని విస్మరించలేదని అర్థమైంది.  ఇలా ధృవ లో వృధా అనిపించే సీన్స్ కానీ పాత్రలు కానీ పెద్దగా లేవనే చెప్పచ్చు. 

హీరో బగ్ గురించి తెలుసుకున్నాక థియేటర్ లో వచ్చిన రెస్పాన్స్ అదుర్స్.  ఈ మధ్య నేను చూసిన సినిమాల్లో  నాని 'జెంటిల్ మెన్' మూవీ తర్వాత బెస్ట్ బ్యాక్ గ్రౌండ్ మ్యూజిక్ ఉన్న సినిమా ఇదే అని నా ఫీలింగ్ . సినిమా చూసి రెండు రోజులవుతున్నా ఇప్పటికీ ఆ బ్యాక్ గ్రౌండ్ మ్యూజిక్ నా మైండ్ లో ప్లే అవుతూనే ఉంది. 

కామెడీ ట్రాక్ అంటూ ప్రత్యేకంగా లేదు కానీ ఇందులో ఎంటర్టైన్మెంట్ పార్ట్ అంటే పోసానిదే. 'ఇంతకీ దోమ చచ్చిందా నాన్న' అని అడిగిన డైలాగ్ కి ఒక నిముషం లేటుగా థియేటర్ లో మొదలైన నవ్వులు రెండు నిముషాల దాకా ఆగలేదు. (ఆ డైలాగ్ వెనుక ఉన్న కామెడీని  సీరియస్ మూడ్ లో ఉన్న ప్రేక్షకులు అర్థం చేసుకోవటానికి కాస్త టైం పట్టింది ) 

'తినగా తినగా వేప తియ్యగుండు అలాగే వినగా వినగా రాగాలు బాగుండు' అని నేను నమ్ముతాను కాబట్టి శుక్రవారం రాత్రి నుంచి శనివారం ఉదయం లోగా ఆ సినిమాలా పాటలు కనీసం ఓ మూడు సార్లు విని ఉంటాను. అందువల్ల కాస్తో కూస్తే ఆ పాటలు ఓ.కే అనిపించాయి కానీ లేకపోతే వామ్మో అవేం పాటలు రా బాబోయ్ అని అనిపించేది. ఇక చివరి పాటలో అయితే ఆ సింగర్ పెట్టే కేకలు విన్నారంటే , సింహం పెట్టే కేకలు విని పారిపోయే మేకల లాగా మనమూ పారిపోవాల్సిందే. ఇక ఉన్న నాలుగు పాటల్లో నాకు అంతో ఇంతో నచ్చిన పాట 'చూశా చూశా చూశా ..ఒక హృదయాన్నే హృదయాన్నే'. 

ఇంతకీ మా పాప ఇంటర్వెల్ తర్వాత కూడా సినిమా చూసిందా, లేక నిద్రపోయిందా ? పడుకున్న మా బుడ్డోడు మళ్లీ ఎప్పుడు లేచాడు లాంటి వన్నీ రాస్తే ఈ పోస్ట్ మరీ పొడుగై పోతుంది లేదంటే పార్ట్-2 రాయాల్సివస్తుందని ఆ వివరాలన్నీ రాయలేదు. అలాగే ఈ సినిమా ని కూడా ముగించాలి కాబట్టి క్లైమాక్స్ ని సింపుల్ గా ముగించారు లేదంటే వాళ్ళు కూడా 4 గంటల సినిమా ను తీయాలి లేదంటే బాహుబలి-2 లాగా ధృవ -2 తీయాలి. 

మొత్తానికి సినిమా చూడచ్చా లేదా అంటే రెండు సార్లు చూడొచ్చు ఒకసారి థియేటర్ లో ఇంకోసారి టి.వి లో వచ్చినప్పుడు. 

ఈ పోస్ట్ టైటిల్ కి జస్టిఫికేషన్ ఆల్రెడీ ఇచ్చాననుకుంటాను. ఇవ్వలేదనుకుంటే థియేటర్ లోనే మీరు ధృవ సినిమాను రెండు సార్లు చూడాలి  అర్థం అవడానికి. 

5, డిసెంబర్ 2016, సోమవారం

ఊరికొచ్చిన/ఉరికొచ్చిన ఉత్సాహం - తిరిగొచ్చిన బాల్యం

ఇండియా వెళ్లినప్పటి కబుర్లలో భాగమైన బెంగళూరు నుంచి తాడిపత్రి ప్రయాణ కబుర్లు కి తర్వాతి పోస్ట్ ఇది

పవన్ అనే పేరు ప్రింట్ చేయబడిన బైక్ కనపడగానే నాన్న వాళ్ళుండే అపార్ట్మెంట్ అదే అని అర్థమైంది. 


వరహా కన్నా వడ్డీ ముద్దు - కొడుకుకన్నా మనమడు ముద్దు అంటారు కానీ కొడుకే ముద్దు అని మా నాన్న ఈ మధ్యే కొత్త గా కొన్న బైక్ మీద నా పేరే వేయించాడని మా అమ్మ  చెప్పిన విషయం గుర్తుకొచ్చింది.

ఇక అక్కడ ఉన్నన్ని రోజులూ బయటికి వెళ్ళాల్సివచ్చినప్పుడల్లా మా నాన్న నన్ను ఆ బైక్ వెనుక కూర్చోబెట్టుకొని బజార్లన్నీ చుట్టేశాడు అచ్చు చిన్నతనం లో నన్ను వెనుక కూర్చోబెట్టుకొని తిప్పిన రోజులు గుర్తుకు తెప్పిస్తూ. 

ఏదో ఇలా కాలు మీద కాలు వేసుకొని వైట్ కాలర్ జాబ్ చేసుకుంటున్నానంటే అది ఆయన నా చదువు మీద తీసుకున్న శ్రద్దే కదా.   మా నాన్న గురించి ఇది వరకు  బాల్యంలో గురువు, గూగుల్ , డిక్షనరీ, వికీపీడియా అన్నీ నాన్నే  పోస్ట్ లో రాసుకున్నాను.

ఇక మా అమ్మ గురించి, మేము వచ్చామని ఎప్పటిలాగానే ఇంటిని స్వీట్ స్టాల్ గా మార్చేసింది .


అన్నీ ఒకేసారి తినాలని ఉంటుంది కానీ ఆశ లావు పీక సన్నం అంటారు కదా అందుకని బ్రేక్ ఫాస్ట్ తర్వాత ఒక సారి, ఈవెనింగ్ ఒక సారి, నైట్ పడుకునే ముందు మరోసారి, మూడు పూటలా మందులు వేసుకున్నట్లు తినేవాడిని. వీటికి తోడు ఇక సాయంకాలం పూట మళ్ళీ పకోడీలు, వడలు లాంటివి అదనం.

ఇక వెళ్లిన ప్రతిసారి నాకు ఇస్తామని తను చేసే 'జొన్న రొట్టె, గుత్తి వంకాయ' ,  'రాగి సంగటి, చెనక్కాయల పచ్చడి' లాంటివి కామన్. ఇక పాత కాలం స్వీట్స్ కానివ్వండి వంటలు కానివ్వండి అద్భుతంగా చేస్తుంది మా అమ్మ.

చిన్నప్పుడు అయితే చేసిన కూరంతా నేనే తినేస్తే ఇంట్లో ఉండే ఎదో ఒక పొడి వేసుకొని తినేదే తప్ప ఏనాడూ అంత తినొద్దురా మిగల్చకుండా అని అనని పిచ్చిది అమ్మ. అవును మరి 'గాడిదా  చేసిన దంతా నువ్వే తింటే ఎలా ' అని తిట్టకుండా ఎదో ఒక పొడి వేసుకొని తినేసే పిచ్చి వాళ్లెవరు ఉంటారు ఒక్క అమ్మ తప్ప.

ఇక ఓపికకు, సహనానికి ఒక రూపం ఇవ్వాలంటే అది మా అమ్మే అని టైప్ చేస్తున్న ఈ కీ బోర్డు గుద్ది మరీ చెప్పగలను. ఏదైనా సినిమాకు వెళ్లి వచ్చినప్పుడు కానీ లేదా లేట్ గా ఊరి నుంచి వచ్చినప్పుడు గానీ పిల్లలు అర్దాకలితో పడుకోకూడదు అని అంత అలుపులో కూడా చక్కగా మా కిష్టమైన వంటలు వండి వడ్డించేది.  మేము పడుకునేప్పటికి ఆ గిన్నెలు కడుగుతూ ఉంటుంది తిరిగి మేము లేచేప్పటికీ డైనింగ్ టేబుల్ మీద టిఫిన్ తో పాటు, నాన్నకు మధ్యాహ్నం భోజనానికి డబ్బా కూడా హాజరు. ఎప్పుడు పడుకుందో ఎప్పుడు లేచిందో అమ్మకు, ఆ రాత్రికి మాత్రమే తెలిసిన రహస్యం. 

ఇక హాలిడేస్ లో మా ఇంటికి వచ్చే ఫ్రెండ్స్ అయితే మీ అమ్మ ఖాళీగా ఉండటం మేమున్న ఈ మూడు రోజుల్లో చూడలేదు. మనం తినడానికి ఎప్పుడూ ఎదో ఒకటి చేస్తూనే ఉంది అంటారు.

ఇలా సంతోషంగా మూడు రోజులు గడిచాయో లేదో, మా పాపకు బెంగుళూరు లో  మొదలైన జ్వరం తగ్గినట్లే తగ్గి మళ్ళీ పెరగడం మొదలెట్టింది.

జ్వరం అంటే గుర్తొస్తోంది, చిన్నప్పుడు నాకొక అనుమానం ఉండేది. అందరికీ జ్వరం వచ్చేది కానీ మా అమ్మకు మాత్రం జ్వరం రాదెందుకబ్బా అని.  అమ్మకూ జ్వరం వస్తుందని, కానీ అందరి లాగ పనులు మానేసి పడుకోదని,ఇంట్లో యెవ్వరూ ఇబ్బంది పడకూడదని, జ్వరాన్ని జో కొట్టేసి మరీ పనులన్నీ చేస్తూ ఉండేదని కాస్త పెద్దయ్యాక తెలిసొచ్చింది.

ఈ పోస్ట్ రాసి వారమవుతున్నా 'సముద్రమంత అమ్మ నాన్నల మంచితనాన్నినీటి బొట్టంత ఈ చిన్ని పోస్టు లో రాసి సరిపెట్టడం ఇంద్రధనుస్సుకు రంగులు పూయాలనుకోవడమంత మూర్ఖత్వం అని అనుకొని'  మనసొప్పక  పోస్ట్ చెయ్యకుండా ఆట్టే అట్టిపెట్టుకున్నాను కానీ తల్లితండ్రుల గొప్పతనం గురించి ఇంతకంటే గొప్పగా రాయలేము అని చేతులెత్తేసిన మహామహుల ముందు నేనెంత అని నచ్చచెప్పుకొని పోస్ట్ చేశాను.