వయసెప్పుడూ అడ్డంకి కాదు - ఏర్చి కూర్చిన కథలు

"నాకు చిన్నప్పటి నుంచి కరాటే నేర్చుకోవాలని తెగ కోరిక, కానీ ముప్పయ్యేళ్ల వయసులో కరాటే  క్లాస్ కెళ్తే అందరూ నవ్వరూ?" అని సిగ్గు. 

"నాకు మ్యూజిక్ నేర్చుకోవాలని ఇంట్రస్ట్ ఉండేది, కానీ పదేళ్ల వయసులో నేర్చుకోవాలింది ఈ నలభయ్యేళ్ళ వయసులో ఏం నేర్చుకుంటాం?" అని బెరుకు. 

"కాలేజ్ లో చదివేప్పుడు  కథలు, కవితలు అంటూ తెగ రాసేవాడిని, ఆ తర్వాత చదువు, ఉద్యోగం, పెళ్ళి, పిల్లలు అంటూ యాభయ్యేళ్ళు వచ్చేశాయ్, ఇప్పుడేం రాస్తాను" అని ఒక నిర్లిప్తత. 

వయసులో ఉన్నప్పుడు స్టేజి మీద ఎన్ని నాటకాలు వేసేవాడిని, ఒక్క సినిమాలో అయినా నటించాలన్న కోరిక మాత్రం అట్లాగే మిగిలి పోయింది.... జాబ్ లోంచి రిటైర్ అయిన అరవయ్యేళ్ళ వ్యక్తి మనసులోంచి బయటపడిన ఒక నిరాశ. 

"అసలు నాకున్న ఐడియాలు సరిగ్గా వర్కౌట్ చేసి ఉంటే నా చివరి దశలో వైద్యానికి సరైన డబ్బు లేక ఇలా గవర్నమెంట్ హాస్పిటల్ లో ఇంత ఇబ్బంది పడేవాడిని కాదు" అనే ఆవేదన. 

ఎప్పుడో ఒకప్పుడు మనలో చాలా మంది పైన చెప్పిన ఏదో ఒక స్టేట్మెంట్ తో relate చేసుకునే ఉంటారు. 

కానీ ఒక వ్యక్తి మాత్రం 'ఈ వయసులో ఇప్పుడేం చేయగలం?' అని అందరిలా అనుకొని చేతులు కట్టుకు కూర్చోలేదు. 

ఆ దానిదేముంది, అతని విషయం వేరు, మన విషయం వేరు అని కుంటి సాకులు చెప్పడానికి వంద కారణాలు వెతుక్కుంటాం కానీ ఒక్క ప్రయత్నం కూడా చేయం.

"అదేం కాదు, నేను కనీసం ఒక వంద సార్లు ట్రై చేసి ఉంటాను." అనేవాళ్ళు ఉంటారు. మరొక్క ప్రయత్నం నిన్ను విజయానికి చేరువ చేసేదేమో ఎవరు చెప్పొచ్చారు. నువ్వు చేస్తున్న ప్రయత్నం 101 సారికే ఫలిస్తుంది అని నీ తల రాత లో రాసి ఉంటే? నువ్వు ఓడిపోయినట్లేగా.

ఇప్పుడు మనం చెప్పుకోబోయే కథలో వ్యక్తి కూడా 1009 సార్లు ప్రయతించి ఫెయిల్ అయ్యాడు. మరి అతను 1010 సారి ప్రయత్నించకుండా అక్కడితోనే ఆపేసి ఉంటే అతను కూడా మనలో ఒకడిగా మిగిలిపోయి ఉండేవాడు, ఈ రోజు అతని కథ మనం చదివే వాళ్ళం కాదు.

అతనే ఈ రోజు మన కథలో హీరో, పేరు Harland Sanders. అతను ఎక్కడ పుట్టాడు, ఏం చేసాడు, ఏం చదివాడు అన్న సోది ఈ పోస్టుకి అవసరం లేదు. ఒక చిన్న ఇంట్లో ఉంటూ అరవయ్యేళ్లు పైబడ్డ వయసుతో పెన్షన్ లాంటి సోషల్ సెక్యూరిటీ బెనిఫిట్స్ పొందుతూ,  ఓ డొక్కు కారు కలిగి ఉన్న అతని ఇంట్రడక్షన్ చాలు.

తను చేసిన చికెన్ తిని అందరూ మెచ్చుకుంటున్నారు కదా అని అక్కడితో ఆగిపోలేదు అతను. దాన్ని మరింత పెద్ద రేంజ్ కి తీసుకెళ్ళి తద్వారా తన ఫైనాన్సియల్ రేంజ్ కూడా పెంచుకోవాలి అనే సంకల్పం అతని వయసుని గుర్తుకురానివ్వలేదు.

తను వండిన ఫ్రైడ్ చికెన్ తీసుకొని లోకల్ రెస్టారెంట్స్ చుట్టూ తిరిగాడు డీల్ కోసం. ఆ డీల్ ప్రకారం, ఆ చికెన్ తయారు చేయడానికి అవసరమయ్యే 11 రకాల herbs, spices (మసాలా దినుసులు) అంతా కలిపి ఒక ప్యాకెట్ లో ఇస్తాడు. దాన్ని రెస్టారెంట్ వాళ్ళు యూజ్ చేసి ఫ్రైడ్ చికెన్ తయారు చెయ్యొచ్చు. సింపుల్ గా చెప్పాలంటే మసాలా ఆ పెద్దాయనది, చికెన్ ఏమో రెస్టారంట్ వారిది. మసాలా లో వాడే దినుసుల గురించి సీక్రేసీ మెయింటైన్ చెయ్యడానికే  తను ఇలా అన్నీ ముందే కలిపి వాళ్లకు ఒక ప్యాకెట్ లో అందిస్తాడు. ఆ రెసిపీ వాడి రెస్టారెంట్స్ అమ్మిన ప్రతీ చికెన్ మీద ఒక నికెల్ (5 సెంట్స్) ఇతనికి ఇచ్చే ఒప్పందం ఇది.

లోకల్ రెస్టారెంట్స్ వారందరూ రుచి చూసి బాగుందన్న వాళ్ళే గానీ డీల్ ఓకే చేసుకోలేదు.  వాళ్ళు ఓకే చెయ్యలేదని ఆగిపోలేదు ఆ పెద్ద మనిషి. తన డొక్కు కారు వేసుకొని యునైటెడ్ స్టేట్స్ మొత్తం తిరిగాడు ఏదో ఒక రెస్టారెంట్ తనతో డీల్ చేసుకోదా అని.

ఇలా 1009 సార్లు నో అనే రెడ్ సిగ్నల్స్ తర్వాత 1010 సారి ఎస్ అనే గ్రీన్ సిగ్నల్ ఎదురైంది. ఆ చికెన్ కోసం అమెరికా లోని చాలా మంది జనాలు  ఎగబడ్డారు, ఆ తర్వాత ప్రపంచంలో చాలా మంది.

అలా మొదలైన ప్రస్థానం 1964 నాటికి 600  ఫ్రాంచైజీలలో ఆ చికెన్ అమ్మడం దాకా వెళ్ళింది.
ఇక ఆ చరిత్ర గురించి మరింత చెప్పాల్సిన అవసరం లేదు, KFC (Kentucky Fried Chicken) బ్రాండ్ చెబుతుంది ఆ వ్యాపారం యెంత పాపులర్ అయిందో.

65 ఏళ్ళ దగ్గర చాలా మంది తమ విజయ యాత్ర ను ముగిస్తే, అతను మాత్రం అదే 65 ఏళ్ళ దగ్గర మొదలెట్టాడు ప్రపంచం నలుమూలలా తన KFC సామ్రాజ్యాన్ని విస్తరించే జైత్ర యాత్రని.

ఇక చాలు, ఈ వయసులో ఇంకేం చేస్తాం అనుకునే వారందరికీ ఈ కథ చెప్పేది ఒక్కటే Never Give-up, It’s never too late to chase your dreams అని.